Zespoły korzeniowe są często określane jako uwięźnięcie nerwów czy też zespoły uwięźnięcia. Typowym objawem jest ból promieniujący do kończyny dolnej, który związany jest z jednym lub większą liczbą nerwów, których patologia może wiązać się z utratą funkcji.
Bardziej profesjonalnym sposobem opisywania i różnicowania objawów korzeniowych kończyn dolnych jest odniesienie się do klasyfikacji zaproponowanej przez Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem (International Society for the Study of Pain – IASP). Zgodnie ze wspomnianą taksonomią rozróżnia się następujące zespoły: rwę kulszową, ból korzeniowy i radikulopatię.
Fizjoterapeuci i lekarze powinni stosować tę klasyfikację w celu różnicowania dolegliwości i stawiania rozpoznania. Pomimo przeglądu i opisu dokonanego przez IASP, klasyfikacja ta nie jest tak łatwa i przejrzysta, a określone złożone przypadki mogą budzić wątpliwości. Chung-Wei Christine Lin i jej australijski zespół badawczy – na podstawie wykonanego przez siebie w 2014 r. systematycznego przeglądu piśmiennictwa – doszli do wniosku, że te trzy terminy są nadal używane w sposób niespójny2. Sytuacja ta jest spowodowana głównie chaosem definicyjnym z przeszłości, przyzwyczajeniami poszczególnych specjalistów i brakiem spójności w literaturze przedmiotu.
Na przykład w poszczególnych badaniach naukowych nad radikulopatią brakuje kryteriów selekcji, metod badawczych i wyraźnej lokalizacji bólu3. W przypadku rwy kulszowej i bólu korzeniowego objawy neurologiczne często nie są nawet opisane w literaturze1.