Kluczowe punkty
- Dostęp do terapeutów behawioralnych jest ograniczony, a fizjoterapeuci stosują terapie oparte na wiedzy psychologicznej w leczeniu bólu mięśniowoszkieletowego.
- Dowody przedstawione w tym przeglądzie w niewielkim stopniu wspierają interwencje psychologiczne przeprowadzane przez fizjoterapeutów w leczeniu bólu szyi.
- Niepełnosprawność miała najlepsze wyniki w badaniach w wyniku interwencji psychologicznych przeprowadzonych przez fizjoterapeutów
Tło i cel
Ból szyi jest jedną z najważniejszych przyczyn niepełnosprawności na świecie, co wiąże się z wysokimi kosztami opieki zdrowotnej i utratą dochodów niezależnie od przyczyny bólu szyi (1). Obecne wyniki kliniczne leczenia bólu szyi mają umiarkowane efekty i obejmują edukację w zakresie samoopieki i ćwiczeń fizycznych (2). Oprócz zaleceń dotyczących edukacji i ćwiczeń, wielu terapeutów sięga po stosowanie interwencji behawioralnych (takich jak terapia poznawczo-behawioralna [CBT]), ponieważ dostęp do wykwalifikowanych behawioralnych dostawców usług zdrowotnych jest ograniczony.
Autorzy tego przeglądu systematycznego mieli na celu ustalenie, czy fizjoterapeuci mogą być skuteczni w zapewnianiu interwencji psychologicznych w celu radzenia sobie z bólem szyi, niepełnosprawnością i jakością życia w ostrych lub przewlekłych zaburzeniach związanych z urazem kręgosłupa szyjnego (WAD) lub nieurazowym bólem szyi (NTNP).
Metody
Uwzględnione randomizowane badania kontrolowane (RCT) musiały oceniać samą fizjoterapię i interwencje psychologiczne w porównaniu z rutynową opieką fizjoterapeutyczną lub jej brakiem.
Istnieją dowody na to, że interwencje psychologiczne mogą być pomocne zarówno w przypadku zaburzeń związanych z urazem kręgosłupa szyjnego, jak i nieurazowego bólu szyi.
Ból szyi jest jedną z najważniejszych przyczyn niepełnosprawności na świecie, co wiąże się z wysokimi kosztami opieki zdrowotnej i utratą dochodów niezależnie od przyczyny bólu szyi.
Fizjoterapeuci biorący udział w badaniach musieli zostać przeszkoleni w zakresie interwencji przez psychologów lub innych wykwalifikowanych specjalistów. Interwencje psychologiczne zostały zdefiniowane jako obejmujące jeden z poniższych elementów:
- Strategie poznawczo-behawioralne
- Interwencje oparte na akceptacji
- Relaks
- Uważność
- Hipnoza
- Umiejętności radzenia sobie
- Rozwiązywanie problemów
- Zarządzanie stresem
- Interwencja w przypadku depresji
Głównymi wynikami były ból i niepełnosprawność.
Drugorzędnymi wynikami były pomiary jakości życia. Okres krótkoterminowy obejmował okres bezpośrednio po leczeniu, okres średnioterminowy obejmował okres 3- 6 miesięcy po okresie wyjściowym, a okres długoterminowy obejmował okres ponad 12 miesięcy po okresie wyjściowym.
Wyniki
W przeglądzie uwzględniono 18 artykułów opartych na 14 badaniach RCT. Wielkość próby wahała się od 28 do 599 we włączonych badaniach. Łącznie w przeglądzie systematycznym wzięło udział 2028 pacjentów.
Ostre zaburzenia związane z urazem kręgosłupa szyjnego
- Istnieją dowody niskiej jakości wskazujące na brak różnicy między interwencjami psychologicznymi prowadzonymi przez fizjoterapeutę a leczeniem bólu ostrego w dowolnym okresie obserwacji.
- Umiarkowanej jakości dowody nie wykazały żadnego efektu.
- W przypadku niepełnosprawności istnieją umiarkowanej jakości dowody na interwencję psychologiczną w obserwacji krótkoterminowej, ale nie w średnio- lub długoterminowej.
- W odniesieniu do jakości życia uzyskano wysokiej jakości dowody na brak różnic między interwencjami psychologicznymi prowadzonymi przez fizjoterapeutę a innymi aktywnymi metodami leczenia w średnio- i długoterminowej obserwacji.
Przewlekłe zaburzenia związane z biczowaniem
- Istnieją umiarkowanej jakości dowody na brak różnicy między psychologicznymi interwencjami i innym aktywnym leczeniem fizjoterapeutycznym bólu w perspektywie krótko- lub średnioterminowej.
- W przypadku niepełnosprawności istnieją dowody niskiej jakości wskazujące na brak różnic w perspektywie krótko- i średnioterminowej
Przewlekły nieurazowy ból szyi
- Istnieją niskiej jakości dowody na to, że terapie psychologiczne były bardziej skuteczne niż inne zabiegi fizjoterapeutyczne w leczeniu bólu w krótkim okresie obserwacji.
- Istniały dowody umiarkowanej jakości dotyczące średnio- i długoterminowej obserwacji.
- W przypadku niepełnosprawności istnieją dowody niskiej jakości dotyczące interwencji psychologicznej w obserwacji krótkoterminowej oraz dowody umiarkowanej jakości w obserwacji średnio- i długoterminowej.
Ból szyi o podostrym lub mieszanym czasie trwania
- Metaanaliza dotycząca niepełnosprawności wykazała umiarkowanej jakości dowody na brak różnic między grupami w krótkim, średnim i długim okresie obserwacji.
Ograniczenia
- Badania nie zawierają jasnych informacji na temat metodologii interwencji, aby mogły mieć zastosowanie kliniczne.
- Nie ma wystarczających informacji dla klinicystów, aby mogli zobaczyć, co zostało zrobione i móc zastosować tę samą procedurę u swoich pacjentów.
Implikacje kliniczne
Badanie to wskazuje, że interwencje psychologiczne prowadzone przez fizjoterapeutę, zwykle połączone z ćwiczeniami lub innymi metodami fizjoterapii, są bardziej skuteczne niż standardowe metody fizjoterapii (takie jak ćwiczenia), terapia manualna lub porada) w przypadku przewlekłego NTNP i ostrego WAD. Poprawiło to ból i niepełnosprawność w przewlekłym NTNP oraz niepełnosprawność w krótkim okresie w ostrym WAD. Takie podejście terapeutyczne można rozważyć w leczeniu tych grup pacjentów, pod warunkiem, że klinicyści zostaną odpowiednio przeszkoleni.
Fizjoterapeuci biorący udział w tych badaniach przeszli dodatkowe szkolenie w zakresie technik takich jak CBT, medytacja oraz trening akceptacji i zaangażowania (ACT). Szkolenie zostało przeprowadzone przez specjalistów behawioralnych, a nie innych fizjoterapeutów. Ograniczeniem dla tych z nas, którzy pracują w praktyce klinicznej, jest dostęp do odpowiednich szkoleń, ponieważ nie jest to kurs weekendowy ani zajęcia na konferencji. Istnieją dowody na to, że interwencje te mogą być pomocne w przypadku niektórych bólów szyi, zarówno WAD, jak i NTNP.
Ważne jest, abyśmy w naszym entuzjazmie pomagania naszym pacjentom upewnili się, że jesteśmy odpowiednio przeszkoleni przez wykwalifikowanych specjalistów (3). Jest to dobry powód, aby współpracować z interdyscyplinarnymi kolegami i koordynować wspólne programy szkoleniowe dla dobra naszych pacjentów.
Opracowano na podstawie artykułu:
Farrell S, Edmunds D, Fletcher J, Martine H, Mohamed H, Liimatainen J, Stirling M (2023) ‘Effectiveness of psychological interventions delivered by physiotherapists in the management of Neck Pain: A systematic review with meta-analysis’, PAIN Reports, 8(3).
- Kazeminasab, S. et al. (2022) ‘Neck pain: Global epidemiology, trends and risk factors’, BMC Musculoskeletal Disorders, 23(1).
- de Zoete, R.M. et al. (2020) ‘Comparative effectiveness of physical exercise interventions for chronic non-specific neck pain: A systematic review with network meta-analysis of 40 randomised controlled trials’, British Journal of Sports Medicine, 55(13), pp. 730–742.
- Ballengee, L.A., Zullig, L.L. and George, S.Z. (2021) ‘Implementation of psychologically informed physical therapy for low back pain: Where do we stand, where do we go?’, Journal of Pain Research, Volume 14, pp. 3747–3757.