Nowe aspekty badań nad skoliozą u dorosłych
Przez długi czas przyczyny rozwoju skoliozy idiopatycznej były nieznane. Dysponowaliśmy wieloma obserwacjami pacjentów leczonych w gabinetach fizjoterapeutycznych, które sugerowały rolę predyspozycji genetycznych.
Niestety, badania naukowe nie dostarczyły żadnych wskazówek, które mogłyby stanowić wystarczającą podstawę do wyjaśnienia etiologii i patomechanizmu rozwoju typowego skrzywienia kręgosłupa. Przez dziesięciolecia działalność naukowo-badawcza ograniczała się jedynie do pomiarów i ich dokumentowania.
Czynniki genetyczne i embriologiczne nie były brane pod uwagę. Badania skoliozy koncentrowały się przede wszystkim na zewnętrznym wyglądzie pleców i obrazie radiologicznym. Inne elementy ludzkiego ciała były zaniedbywane w kontekście samej skoliozy lub poświęcano im niewiele uwagi.
Pierwsze pionierskie badanie zmieniające tę perspektywę zostało opublikowane w 2002 roku. Grupa naukowców odkryła specyficzny chromosom, który w pewnych fazach wzrostu wydaje się odgrywać kluczową rolę w rozwoju skoliozy3.
Ponadto pojawiły się nowe pytania, gdy możliwe stało się wykazanie, że niektóre substancje hormonalne najprawdopodobniej wpływają na rozwój skrzywienia kręgosłupa. Obecnie dysponujemy dużą liczbą badań eksperymentalnych dotyczących roli melatoniny w etiologii skoliozy13.
W tym kontekście interesujące są również badania porównawcze na zwierzętach. U ryb można wykazać istnienie związku między słabym przepływem płynu mózgowo-rdzeniowego a stopniem skrzywienia kręgosłupa4.
Wyniki badań prowadzonych przez naukowców jedynie sugerują pewne zależności, jednak najważniejszy wkład ostatnich badań w praktykę manualną ma związek z odniesieniem się do anatomii topograficznej.
Dysponujemy coraz silniejszymi dowodami na to, jak istotnym czynnikiem, odgrywającym ważną rolę w wielu postaciach skoliozy, jest topografia narządów14.