Entezopatia – objawy i leczenie

Entezopatia to problem z przyczepem łączącym ścięgno, więzadło lub elementy stawu z kością. Osoby z entezopatią zwykle doświadczają bólu i mogą odczuwać sztywność lub trudności z poruszaniem chorym stawem lub obszarem ciała. Jeśli przyczyną bólu podczas entezopatii jest stan zapalny, mamy do czynienia z zapaleniem przyczepu.

Objawy zapalenia przyczepu i entezopatii są takie same i mogą przybierać postać uogólnionego bólu stawu lub bólu w konkretnym miejscu w pobliżu stawu. Ból pogarsza się podczas ruchu. Na przykład osoba z entezopatią ścięgna Achillesa będzie doświadczała nasilenia bólu podczas biegania lub chodzenia.

Gdy entezopatia związana jest z inną chorobą, na przykład reumatoidalnym zapaleniem stawów, pomóc może leczenie choroby podstawowej. Do form leczenia entezopatii należą również zmiany trybu życia i fizjoterapia.

Fakty na temat entezopatii:

• Głównym objawem jest ból chorego stawu lub obszaru ciała.
• Do powszechnych przyczyn należy powtarzający się ruch.
• Może dojść do sztywności stawów, która dodatkowo ograniczy zakres ruchu i ruchomość.
• Leczenie skupia się na przyczynie i zmianach trybu życia w celu złagodzenia objawów.

Jak dochodzi do entezopatii?

Do przyczyn entezopatii należą:

• Przeciążenie, szczególnie wywołane przez powtarzające się ruchy, np. podczas biegania lub gry w tenisa.
• Uraz, taki jak upadek lub uderzenie w dany obszar, lub mikrouraz danego obszaru.
• Choroby autoimmunologiczne takie jak reumatoidalne zapalenie stawów lub inne problemy zapalne.
• Czynniki genetyczne wywołujące skłonność do urazów pewnego typu.

Entezopatia może rozwinąć się w dowolnym stawie lub obszarze występowania przyczepów ścięgien lub więzadeł, może więc powodować ból w pobliżu różnych stawów. Typowymi miejscami pojawiania się entezopatii są pięta, kolano, biodro, palce u ręki lub stopy, łokieć i kręgosłup.

Ścięgna i więzadła są wiązkami tkanki łącznej. Ścięgna łączą mięśnie z kośćmi, podczas gdy więzadła łączą kości z innymi kośćmi. Przyczep zaś to wiązka tkanki mocująca ścięgno, więzadło lub torebkę stawową do kości. Entezopatia to dowolne zaburzenie związane z przyczepem lub przyczepami.

Objawy entezopatii

Jednym ze sposobów wykorzystywanych w diagnozowaniu entezopatii jest prowokacja bólu. U osób z entezopatią zwykle ból się pojawia, gdy lekarz naciska na ścięgno lub więzadło w miejscu przyczepu.

Do innych objawów entezopatii należą:

• sztywność stawu
• trudności z poruszaniem stawem
• obrzęk, zwłaszcza stopy lub innej części kończyny dolnej
• podwyższona temperatura ciała w pobliżu chorego stawu.

Jako że przyczyny bólu stawu lub jego okolicy mogą być rozmaite, osoby z takim bólem nie powinny się diagnozować samodzielnie. Entezopatia często stanowi objaw innego zaburzenia, na przykład zapalenia stawów kręgosłupa lub choroby autoimmunologicznej. Dlatego też u osób z entezopatią mogą występować objawy tych chorób, które z kolei mogą pomóc w diagnozowaniu przyczyny powstawania bólu stawów. Na przykład dna moczanowa to typ zapalenia stawów wywoływanego przez kryształki kwasu moczowego odkładające się wewnątrz stawów lub wokół nich. Choroba ta może powodować entezopatię. Osoby z dną moczanową mogą doświadczać bólu różnych stawów, zwłaszcza w obrębie stóp.

Rozpoznanie i leczenie entezopatii

Lekarz może stwierdzić entezopatię na podstawie objawów i badania. Jeśli objawy są niejasne lub jeśli podejrzewa się inną ich przyczynę, pomocne mogą być badania obrazowe (USG, rentgen lub rezonans magnetyczny). W badaniach obrazowych szuka się obrzęku i uszkodzeń przyczepu; badania takie pozwalają na wykluczenie innych diagnoz.

Leczenie entezopatii obejmuje:

Farmakoterapia w entezopatii

 Osoby z entezopatią mogą odczuwać poprawę dzięki rozmaitym lekom na zapalenie stawów oraz innym, w tym niesterydowym lekom przeciwzapalnym (NLPZ), lekom biologicznym, jeśli objawy związane są z chorobą autoimmunologiczną, kortykosteroidom lub innym lekom zmniejszającym dyskomfort.

Czy fizjoterapia jest pomocna w entezopatii?

Może ona zmniejszać ból i sztywność stawów oraz przyległych struktur. Fizjoterapia skupia się głównie na wzmacnianiu i rozluźnianiu napiętych mięśni oraz poprawianiu elastyczności w okolicy przyczepu. Na przykład osoby z entezopatią ścięgna Achillesa mogą odnosić korzyści z codziennego rozciągania mięśni łydki przeprowadzanego 2-3 razy dziennie. Wykonywanie takich ćwiczeń obustronnie, a nie tylko po stronie dotkniętej entezopatią, może zapobiegać zaburzeniu równowagi mięśniowej, problemom z postawą i nasilaniu się bólu. Fizjoterapia pozwala na pracę nad urazami osób z entezopatią bez pogarszania dolegliwości.

Zaopatrzenie ortotyczne w entezopatii

Środki takie jak podpiętowe wkładki do butów mogą łagodzić ból w niektórych typach entezopatii. Mogą także zapobiegać dalszym urazom. Szyna może pomóc w podparciu stawu i rozciąganiu otaczających go mięśni, szczególnie w nocy. Zmiany trybu życia: Osoby z entezopatią powinny unikać ćwiczeń zwiększających obciążenie stawu. Bieganie oraz niektóre inne ćwiczenia obciążające mogą powodować podrażnienie chorego przyczepu. Osoby z entezopatią mogą odnosić korzyści z wykonywania ćwiczeń nieobciążających, takich jak jazda na rowerze, pływanie czy wiosłowanie.

Do innych pomocnych metod leczenia entezopatii należą:

• okłady zimne, gorące lub oba rodzaje stosowane naprzemiennie, w celu zmniejszenia stanu zapalnego
• masaż chorego stawu lub otaczających mięśni 
• terapia zimnym laserem (LLLT – laseroterapia niskoenergetyczna) może zmniejszać stan zapalny i ból 
• terapie alternatywne, na przykład akupunktura
• zastrzyki kortykosteroidów przy zapaleniu przyczepu.

Jeśli dany ruch powoduje ból, należy zalecić pacjentowi, by unikał jego wykonywania na tyle, na ile będzie to możliwe.

Bieganie może pogarszać stan pacjenta.

Problemy zdrowotne mylone z entezopatią

Entezopatia może występować w różnych obszarach ciała, ale najczęściej pojawia się w obrębie pięty, kręgosłupa, biodra, łokcia i kolana. Ból stawów i ból miejscowy może być wynikiem całego szeregu innych problemów medycznych. Jako że przyczyny bólu stawu lub jego okolicy mogą być rozmaite, osoby z takim bólem nie powinny się diagnozować samodzielnie.

Do problemów zdrowotnych mogących dawać objawy podobne do entezopatii należą: naciągnięcia i nadwerężenia, siniaki, urazy kręgosłupa (w tym złamania), urazy przeciążeniowe ścięgien, choroby takie jak dna moczanowa lub reumatoidalne zapalenie stawów.

W niektórych przypadkach miejscowy wzrost temperatury ciała, obrzęk i ból może świadczyć o potencjalnie zagrażającym życiu skrzeplinie w żyle głębokiej. Takie skrzepliny (zakrzepy) najczęściej dają dolegliwości w obrębie łydek, ale mogą pojawić się wszędzie, w tym w okolicy stawów, na przykład z tylu kolana. Nagły obrzęk stawu z zaczerwienieniem i zwiększeniem ciepłoty może natomiast być objawem poważnej infekcji bakteryjnej stawu.

Jakie jest rokowanie w przypadku entezopatii?

Objawy entezopatii mogą zmniejszać się z czasem przy odpowiednim leczeniu. Rokowanie długoterminowe zależy od przyczyny entezopatii.

Osoby z chorobą przewlekłą, u których występuje entezopatia, mogą doświadczać zaostrzeń – w jej miejscu lub w innych obszarach ciała. Osoby z entezopatią będącą wynikiem przeciążenia lub innej przyczyny zewnętrznej przeważnie doświadczają pełnej rekonwalescencji bez nawrotów, o ile otrzymają leczenie na czas.

Przy braku leczenia entezopatia się pogarsza. W wyniku bólu i sztywności powodowanej przez chorobę może dojść do zmiany postawy lub chodu. To z kolei może prowadzić do sztywności mięśni, ich urazów i nasilenia bólu.

Artykuł przedrukowano za zgodą wydawcy Medical News Today.

Link do oryginalnego artykułu: https://www.medicalnewstoday.com /articles/318987.php