Aktywność fizyczna a stan zapalny u dzieci

Nadwaga oraz otyłość sprzyjają występowaniu w organizmie stanu zapalnego o niskim stopniu nasilenia, co jest szczególnie niebezpieczne dla rozwijających się organizmów dzieci i młodzieży. Długotrwale utrzymujący się stan zapalny o niskim nasileniu zwiększa ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2 oraz chorób układu sercowo-naczyniowego.

Badacze stwierdzili, że ryzyko takiego stanu zapalnego u dzieci związane jest z niską aktywnością fizyczną, złą jakością diety oraz dużą zawartością tkanki tłuszczowej. Procentowa zawartość tkanki tłuszczowej w ciele jest silnie bezpośrednio związana z poziomem biomarkerów stanu zapalnego w organizmach przebadanych dzieci w wieku 6–8 lat. Stwierdzono także, że długi czas siedzenia (siedzący tryb życia) i niski poziom aktywności fizycznej był związany z wysokimi poziomami biomarkerów stanu zapalnego jedynie u dzieci z wysoką procentową zawartością tkanki tłuszczowej w organizmie. U pozostałych dzieci nie stwierdzono takich zależności. Procentowa zawartość tkanki tłuszczowej jest najsilniejszym determinantem biomarkerów stanu zapalnego. Tkanka tłuszczowa powoduje wydzielanie cytokin oraz adipokin aktywujących układ odpornościowy.

Redukcja trzewnej tkanki tłuszczowej oraz uwzględnienie czynników przeciwzapalnych w codziennym życiu (np. zmiany żywieniowe, redukcja stresu) mogą mieć istotne znaczenie prewencyjne już u dzieci w wieku wczesnoszkolnym.