Przepuklina krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowym

Przepuklina krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowym jest najczęstszą chorobą kręgosłupa lędźwiowego. Jej ewolucja kliniczna po leczeniu zachowawczym i chirurgicznym została dobrze zbadana wśród populacji ogólnej. Jednak w przypadku leczenia przepuklin krążka międzykręgowego u sportowców, a zwłaszcza sportowców wyczynowych, istnieje niewiele dowodów naukowych dotyczących optymalnej strategii prowadzenia leczenia.

Randomizowane badania z próbą kontrolną potwierdziły dobre wyniki kliniczne zarówno po zachowawczym, jak i chirurgicznym leczeniu przepuklin krążka międzykręgowego odcinka lędźwiowego kręgosłupa^{28,29,3,27,21,20}. W większości tych badań wyniki kliniczne zebrano za pomocą kwestionariuszy i skal, które odzwierciedlają stan zdrowia populacji ogólnej, jednak nie oddają ponadprzeciętnych wymagań młodych, aktywnych pacjentów, sportowców, a zwłaszcza sportowców zawodowych.

Najlepsi zawodnicy od najmłodszych lat narażeni są na ogromny stres fizyczny, który może prowadzić do zwiększonego ryzyka zwyrodnienia krążka międzykręgowego i bólu pleców w porównaniu z populacją ogólną. W niektórych sportach, zwłaszcza kontaktowych, takich jak futbol amerykański, ryzyko urazów kręgosłupa jest zwiększone z powodu bezpośredniego oddziaływania dużych sił biomechanicznych⁹. Znaczne siły rotacyjne, na przykład w golfie lub baseballu, również mogą sprzyjać rozwojowi przepuklin krążka międzykręgowego. Kariera czołowych sportowców, zwykle ograniczona do kilku lat, bywa zagrożona występowaniem przepukliny krążka międzykręgowego w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, zwłaszcza jeśli sytuacja chorobowa doprowadza do wystąpienia deficytów neurologicznych. Dlatego optymalne leczenie jest szczególnie istotne dla tej grupy pacjentów.