Nerki w praktyce fizjoterapeuty i osteopaty

Gdy badanie osteopatyczne potwierdzi przyczynę dolegliwości związaną z nerką, terapia osteopatyczna może przyczynić się do znacznego złagodzenia objawów, a nawet do całkowitego uwolnienia od nich pacjenta.

Anatomia nerek

Nerki mają kształt fasoli. Ich średnie wymiary wynoszą 12 cm wysokości, 6 cm szerokości i 3 cm grubości. Waga zawiera się w przedziale 120–200 g. Każda nerka otoczona jest torebką tłuszczową (capsula adiposa) (lub tkanką tłuszczową: corpus adiposum), która może znacznie zmniejszać swoje wymiary w okresach silnego głodu. Nadnercza są zlokalizowane powyżej nerek. Więzadło międzynadnerczowo-nerkowe (lig. intersurrenorenalis) znajduje się pomiędzy tymi dwoma narządami.

Położenie nerek

Nerki znajdują się zaotrzewnowo w okolicy przejścia piersiowo-lędźwiowego (ryc. 1). Lewa nerka jest zwykle nieco większa i położona bardziej dobrzusznie. Prawa nerka ma położenie nieco bardziej dogrzbietowe i doogonowe. Jest ono wymuszone obecnością wątroby, która zajmuje więcej przestrzeni, niejako spychając nerkę ku dołowi i do tyłu.

Położenie nerek jest bardzo zmienne i silnie zależne od oddychania. W normalnej pozycji górny biegun lewej nerki sięga do środkowego obszaru kręgu Th11, natomiast dolny biegun dochodzi do górnej krawędzi L3. Podczas wykonywania badania palpacyjnego przez powłoki brzuszne w normalnej sytuacji dolnego bieguna lewej nerki możemy się spodziewać w przybliżeniu na poziomie pępka (lub o szerokość jednego palca powyżej niego) i około 6 cm dobocznie od linii pośrodkowej ciała. Górny biegun prawej nerki sięga górnej krawędzi Th12, natomiast dolny dochodzi do środka wysokości kręgu L3. Znajduje się on około 1,5–2 cm niżej niż lewa nerka. Podczas badania palpacyjnego od strony jamy brzusznej dolny biegun znajduje się o około szerokość jednego palca poniżej pępka i około 6 cm do boku od linii pośrodkowej.