Pachnący sposób na chorobę Parkinsona?

Farnezol stosowany jest głównie w przemyśle kosmetycznym i spożywczym jako wzmacniacz zapachu. W naturze obecny jest w wielu olejkach eterycznych, np. w olejku różanym, piżmowym, z kwiatów gorzkiej pomarańczy czy z kwiatów lipy, a sam w sobie ma zapach kwiatów konwalii.

W chorobie Parkinsona dochodzi m.in. do nagromadzenia się PARIS – białka będącego substratem parkiny, jednego z białek biorących udział w patogenezie tej choroby. Nadmiar białka PARIS zmniejsza wytwarzanie ochronnego białka PGC-1 alfa, bez którego z kolei zmniejsza się ilość neuronów dopaminergicznych, co prowadzi do zmian poznawczych i fizycznych typowych dla parkinsona.

W amerykańskim badaniu uczeni karmili przez tydzień grupę myszy dietą wzbogaconą o farnezol, a grupę kontrolną – zwykłą karmą. Następnie podano zwierzętom fibryle α-synukleiny – białka będącego głównym składnikiem złogów nazywanych ciałami Lewy’ego.

Okazało się, że myszy na diecie z farnezolem aż o 100% lepiej radziły sobie w testach wykrywających objawy choroby niż myszy na diecie zwykłej. Ponadto tkanka mózgowa zwierząt z grupy z farnezolem zawierała dwa razy więcej neuronów dopaminergicznych niż tkanka mózgowa myszy z grupy kontrolnej. Różnica ta mogła wynikać z faktu, że zawartość białka ochronnego PGC-1 alfa u myszy z suplementacją farnezolu była o 55% większa niż u zwierząt na zwykłej diecie.

Według autora badania, Teda Dawsona, badanie to wykazuje, że farnezol w znaczącym stopniu zapobiega utracie neuronów dopaminergicznych i odwraca deficyty behawioralne u myszy, co wskazuje na jego ewentualny potencjał w zapobieganiu chorobie Parkinsona, choć oczywiście wymagane są badania kliniczne z udziałem ludzi, ustalające m.in. bezpieczną dawkę farnezolu.